Deze regelgeving brengt ons dichter bij een circulaire economie

In een circulaire economie worden grondstoffen, producten en materialen zo lang mogelijk gebruikt om de waarde ervan te behouden. Aan het einde van hun levensduur worden de materialen dan teruggewonnen en opnieuw gebruikt. Dit model is met name relevant voor de IT-sector die veel elektronica en elektronisch afval (e-waste) produceert.

Hieronder volgt een greep uit de verschillende wetten en regels die wereldwijd worden ingevoerd of voorgesteld. Het laat zien hoe de regelgeving evolueert, maar regels veranderen vaak en veel landen moeten hun plannen nog in de wet vastleggen. Via websites als DigWatch en het United Nations Institute for Training and Research blijft u op de hoogte van de ontwikkelingen.

Europese Unie

De EU nam met verschillende richtlijnen en verordeningen het voortouw in het stimuleren van een circulaire economie.

Het Verdrag van Bazel, dat in 1992 van kracht werd, is een internationaal verdrag dat bedoeld is om de verplaatsing van gevaarlijk afval tussen landen te verminderen, met name van ontwikkelde naar minder ontwikkelde landen. Het verdrag bevordert ook een milieuvriendelijk beheer van gevaarlijke en andere afvalstoffen, waaronder het tot een minimum beperken en terugwinnen ervan. Een belangrijk element is dat een land dat gevaarlijk afval ontvangt, moet worden ingelicht en toestemming moet geven voor de invoer.

De richtlijn Afgedankte Elektrische en Elektronische Apparatuur (AEEA, ook wel bekend als de WEEE-richtlijn) stelt doelen voor de inzameling, recycling en terugwinning voor alle soorten elektrische goederen, waaronder IT-apparatuur. Het doel is e-waste te verminderen en de milieuprestaties te verbeteren van bedrijven die betrokken zijn bij de levenscyclus van elektronische apparatuur.

De richtlijn stimuleert het ontwerpen en produceren van elektronische apparatuur die reparatie, upgrading, hergebruik, demontage en recycling vergemakkelijken. De richtlijn stelt ook doelen voor gespecialiseerde afvalinzameling en het recycling- en terugwinningspercentage van ingezameld afval.

De Europese Richtlijn Ecodesign bevat een reeks ecologische eisen voor producten die energie verbruiken en binnen de EU worden verkocht. De Ecodesign-richtlijn wordt beschouwd als een hoeksteen van het EU-beleid om de milieuprestaties van producten gedurende hun hele levenscyclus te verbeteren. De richtlijn gaat vooral over het beperken van het energieverbruik, maar richt zich ook op andere milieuaspecten, zoals efficiënt gebruik van grondstoffen en de vermindering van gevaarlijke stoffen. Ecodesign draait dus om energiezuinige ontwerpen die tot zo min mogelijk milieuschade leiden.

Het Actieplan voor de Circulaire Economie is een onderdeel van de Europese Green Deal en is bedoeld om de Europese economie duurzamer te maken door circulariteit in alle sectoren te bevorderen, waaronder elektronica. Het voorstel voor een ‘recht op reparatie’ stimuleert het ontwerpen van producten die langer meegaan en makkelijker te repareren zijn. In de 2020-update van het oorspronkelijke actieplan uit 2015 staan initiatieven voor de hele levenscyclus van producten, waaronder milieuvriendelijk ontwerp, circulaire processen, duurzame consumptie en regels voor afvalpreventie en hergebruik binnen de EU.

Verenigde Staten

Omdat er in de Verenigde Staten geen allesomvattende federale wet is voor de circulaire economie en de regelgeving voor e-waste, worden de regels momenteel per staat opgesteld en gehandhaafd.

In veel rechtsgebieden zijn de regels wel vergelijkbaar. Californië, New York en Illinois hebben bijvoorbeeld wetten aangenomen voor het recyclen van e-waste die fabrikanten verplichten om het inzamelen en recyclen van afgedankte elektronica te financieren.

De Californische Electronic Waste Recycling Act van 2003 legt een heffing op bij de verkoop van elektronische apparaten zoals televisies en computermonitoren. Die heffing wordt gebruikt om inzamelaars en recyclingbedrijven te vergoeden voor de kosten van compliant e-wastebeheer.

De Electronic Equipment Recycling and Reuse Act van New York verplicht fabrikanten om elektronisch afval van inwoners, scholen, gemeenten, kleine bedrijven en non-profitorganisaties gratis en eenvoudig te recyclen.

De U.S. Environmental Protection Agency (EPA) ondersteunt verschillende initiatieven en samenwerkingsverbanden om duurzaam materiaalbeheer en verantwoorde recycling van e-waste te bevorderen. De Electronics Recycling Coordination Clearinghouse houdt een database bij van wetten van staten.

Azië-Pacific

In de regio Azië-Pacific zijn landen zich steeds meer gaan richten op regelgeving. Misschien omdat ongeveer 80% van alle e-waste uit de VS en andere landen naar Azië wordt getransporteerd. Vooral naar minder ontwikkelde landen zonder adequate antidumpingwetten of de middelen om deze wetten te handhaven.

China’s Regulation on the Management of Collection and Disposal of Waste Electrical and Electronic Products vereist dat fabrikanten en importeurs van elektronische goederen verantwoordelijkheid dragen voor recycling. Ook moeten ze een speciaal fonds oprichten dat wordt gefinancierd door fabrikanten en ontvangers van onder de regeling vallende producten om de kosten van recycling van e-waste te subsidiëren. In een uitgebreider plan uit 2021 staan streefcijfers die in 2025 moeten zijn bereikt. Maar critici hebben opgemerkt dat de lokale handhaving een uitdaging is.

De Japanse Law for the Promotion of Effective Utilization of Resources, uitgevaardigd in 1991 en sindsdien meerdere keren herzien, bevordert duurzaam gebruik van grondstoffen, waaronder vermindering, hergebruik en recycling. De wet is niet exclusief gericht op e-waste, maar op een breed scala aan producten, waaronder elektronica. De Act on Promotion of Recycling of Small Waste Electrical and Electronic Equipment richt zich specifiek op het inzamelen en recyclen van kleinere elektronische apparaten zoals mobiele telefoons, digitale camera's en draagbare muziekspelers.

De Indiase E-Waste (Management) Rules werden in 2022 bijgewerkt om alle soorten computerapparatuur te omvatten. Ze maken producenten van elektronische goederen verantwoordelijk voor het inzamelen en recyclen van e-waste via een systeem van uitgebreide producentenverantwoordelijkheid. Dit beleid geeft producenten een aanzienlijke verantwoordelijkheid voor de behandeling of afvoer van post-consumer producten én beloningen om milieuoverwegingen op te nemen in het ontwerp van hun producten.

Opkomende trends

Sommige regio's werken met digitale productpaspoorten om elektronica mee te traceren. Die bevatten gegevens over de herkomst, specificaties en het gebruik van een product, inclusief samenstelling, reparatie, ontmanteling en vernietiging aan het einde van de levensduur. De paspooorten zijn bedoeld om fabrikanten te ondersteunen met verantwoord handelen in hun supply chains wereldwijd.

Overheden belonen ook steeds vaker bedrijven die circulariteit bevorderen. Product-as-a-service of lease-opties kunnen de levensduur van IT-producten verlengen en de hoeveelheid afval verminderen. Populaire stimuleringsmaatregelen zijn onder andere belastingvoordelen, subsidies, voorkeurspunten bij aanbestedingen, flexibele nalevingsopties, certificeringen, toegang tot onderzoeks- en ontwikkelingsfaciliteiten en andere stimulansen voor duurzaam ontwerp en gebruik. Deze verlichten een deel van de kosten en complexiteit van naleving.

Alle wet- en regelgeving naleven is voor IT-organisaties eerder een reis dan een bestemming. De landen waarin een bedrijf actief is, de soorten producten die het produceert en verbruikt en de risicotolerantie zijn allemaal factoren bij het formuleren van een strategie. In deze steeds complexere omgeving zijn partners met certificeringen voor verantwoorde recycling en hergebruik van elektronica waardevolle bondgenoten. Iron Mountain is zo’n R2v3-gecertificeerde leverancier die zich inzet voor recycling van IT assets. We bieden ITAD-diensten in ruim 30 landen op 6 continenten. Lees er meer over op ironmountain.com/nl-nl/ITAD.